Het dierenparadijs met milieuvervuiling
De Galapagoseilanden, het dierenparadijs van de wereld. En deze naam wordt zonder twijfel waar gemaakt. Alleen zitten achter dit paradijs ook problemen met betrekking tot milieuvervuiling.
Mijn naam is Patrick, een 23 jarige backpacker en travel nurse uit Nederland. Ik ben inmiddels al bijna een jaar in het buitenland waarbij ik een combinatie maak tussen reizen en werken/vrijwilligerswerk. Ik schrijf deze blog in het kader van het project van mijn couchsurf host Manuel.
Het was altijd al mijn droom om naar de Galapagos eilanden af te reizen. Toen ik op Jamaica een aantal weken geleden een betaalbaar ticket naar de Galapagos eilanden had gevonden, was het ticket snel geboekt. Ik reisde van Jamaica naar Miami, om vervolgens via Houston af te reizen naar Quito, de hoofdstad van Ecuador. Via Quito vloog ik naar Guayaquil om vervolgens na een reis van vier dagen op het eiland San Cristóbal aan te komen.
Wat mij direct opviel was dat er strenge controles waren op de luchthaven. Mijn backpack werd gescand en verzegeld voordat hij het ruim in ging. Verder werd alle handbagage in het vliegtuig in gesprayd met een anti-insecten middel, om te voorkomen dat er insecten vanuit het hoofdland op de Galapagos eilanden belanden.
Couchsurfen geeft mij de mogelijkheid om direct de locals op een plek te ontmoeten. Sommige couchsurf hosts zijn speciaal, zoals hier. Manuel was mijn host, een optimistische gast vol energie. Zijn familie heeft een hotel waar ik mocht verblijven. In plaats van een ‘couch’ mocht ik in het hotel verblijven, wat een luxe.
Manuel’s familie is super gastvrij, ik werd met open armen ontvangen. In de ochtend hielp ik mee met het ontbijt. Het was interessant om een kijkje achter de schermen te krijgen bij een hotel.
Van het begin tot het eind heb ik genoten van dit dierenparadijs. Elk strand ligt vol met chillende zeeleeuwen, op een strand waren er meer dan honderd. In de zee kun je snorkelen met gigantische schildpadden, zeeleeuwen en vissen. Ik heb gedoken bij een rots met haaien. De hoeveelheid dieren hier is indrukwekkend.
De mens heeft de dieren hier nog niet verpest. De dieren geven geen kik als je in de buurt komt. Het landschap is daarentegen niet bepaald mooi te noemen, het is vooral heel droog.
Tijdens een gesprek met Diego vertelde hij dat het eiland naast alle natuurbescherming te kampen heeft met milieuvervuiling, dat klinkt heel tegenstrijdig.
Via een pijp komt olie in de zee terecht, wat erg schadelijk is voor de gezondheid van de dieren met in het bijzonder de zeeleeuwen. Verder is er een grote zandheuvel op het eiland, welke wordt gebruikt voor wegconstructie en andere bouwdoeleinden. Een woonwijk bevindt zich vlakbij deze zandheuvel, de prevalentie van longkanker is hier veel hoger dan gemiddeld. Men denkt dat dit te maken heeft door het zand wat door de wind opstuift. Ik ben er zelf een kijkje gaan nemen en heb met eigen ogen gezien hoe dichtbij deze zandheuvel zich bij de woonwijk bevindt.
Er zit dus een keerzijde aan alle mooie schoonheid die de toeristen zien.
Het eerste eiland op de Galapagos heeft mij verrast met zijn verscheidenheid aan dieren en de lieve mensen. Morgen reis ik naar het eiland Isabela.
Let’s explore!
--
Met vriendelijke groet,
Patrick Nomden